Στο βορειοδυτικό άκρο του νομού Φλώρινας, οι Ψαράδες είναι το τελευταίο ελληνικό χωριό. Βρίσκεται στη νότια όχθη της λίμνης Μεγάλης Πρέσπας. Το σημείο αυτό ονομάζεται «τριεθνές» επειδή εκεί συναντιούνται τα σύνορα τριών κρατών (Ελλάδα, Αλβανία και το κράτος των Σκοπίων). Μέχρι το 1928 ονομαζόταν Νίβιτσι ή Νίβιστα. Είναι το μοναδικό ελληνικό χωριό στις όχθες της Μεγάλης Πρέσπας και έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού είναι περίπου 60. Κύριες πηγές … Συνεχίστε την ανάγνωση Οδοιπορικό στους Ψαράδες – Στην άκρη της Ελλάδας.

Ο θεσμός των πανηγυριών είναι μια ζωντανή μορφή έκφρασης της ελληνικής παράδοσης. Κυρίως την περίοδο του καλοκαιριού με αποκορύφωμα τον Σεπτέμβριο. Για λίγες μέρες κάθε χρόνο διοργανώνονται σε πολλές περιοχές της υπαίθρου. Άλλοτε στα πλαίσια μιας θρησκευτικής γιορτής και άλλοτε με αφορμή κάποιο πολιτιστικό γεγονός. Τα πανηγύρια από τα πολύ παλιά χρόνια συνδύαζαν το θρησκευτικό και πολιτιστικό στοιχείο με τα στοιχεία της διασκέδασης, της κοινωνικής συνοχής … Συνεχίστε την ανάγνωση Αποκαλόκαιρο – Εποχή των Πανηγυριών

Η λέξη «πλάβα» προέρχεται από το βουλγάρικο απαρέμφατο plavati (πλέω, κολυμπώ). Η σύγχρονη ιστορία της πλάβας ξεκινάει από τον οικισμό της Χαλάστρας που βρίσκεται στο Δέλτα του ποταμού Αξιού πολύ κοντά στη Θεσσαλονίκη. Η καταγωγή της όμως προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα. Η σημασία της για την καθημερινή επιβίωση των ανθρώπων που κατοικούσαν δίπλα σε λίμνες και ποτάμια ήταν πολύ μεγάλη. Η πλάβα της Μακεδονίας αποτελεί εξέλιξη των αρχαίων … Συνεχίστε την ανάγνωση Οι πλάβες της Μακεδονίας και η μακρόχρονη ιστορία τους.

Η  προστατευόμενη περιοχή της λιμνοθάλασσας  Αγγελοχωρίου Θεσσαλονίκης, μια μαγευτική περιοχή NATURA μαζί με τα ενωμένα με αυτήν αλμυρά έλη, χωρίζεται από τη θάλασσα με μία στενή αμμώδη ακτή και συνδέεται με αυτή με μία κεντρική τεχνητή συνδετική τάφρο. Στο βόρειο τμήμα της λιμνοθάλασσας υπάρχουν οι αλυκές που είναι πλήρως εναρμονισμένες με το τοπίο και λειτουργούν και ως μια φυσική υγροτοπική περιοχή. Πλούσια είναι η χλωρίδα … Συνεχίστε την ανάγνωση Το σπίτι του φύλακα της αλυκής.

«Εἴμαστε οἱ μόνοι σ᾿ ὁλόκληρη τὴν Εὐρώπη ποὺ ἔχουμε τὸ προνόμιο νὰ λέμε τὸν οὐρανὸ «οὐρανὸ» καὶ τὴ θάλασσα «θάλασσα» ὅπως τὴν ἔλεγαν ὁ Ὅμηρος καὶ ὁ Πλάτωνας πρὶν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δὲν εἶναι λίγο αὐτό. Ἡ γλώσσα δὲν εἶναι μόνον ἕνα μέσον ἐπικοινωνίας. Κουβαλάει τὴν ψυχὴ τοῦ λαοῦ μας κι ὅλη του τὴν ἱστορία καὶ ὅλη του τὴν εὐγένεια. Χαίρομαι κι αὐτὴ τὴ στιγμὴ … Συνεχίστε την ανάγνωση Εἴμαστε οἱ μόνοι σ᾿ ὁλόκληρη τὴν Εὐρώπη ποὺ ἔχουμε τὸ προνόμιο νὰ λέμε τὸν οὐρανὸ «οὐρανὸ» καὶ τὴ θάλασσα «θάλασσα».

Σταμάτησε να λειτουργεί στις 20 Ιουνίου του 1978 δείχνοντας 11.06 μ.μ. Την ώρα δηλαδή που έγινε ο μεγάλος σεισμός που συγκλόνισε την πόλη της Θεσσαλονίκης. Από τότε κανείς δεν αποφάσισε να το ξαναβάλει σε λειτουργία. Λέγεται ότι η πόρτα που οδηγεί προς το ρολόι σφήνωσε. Άλλοι λένε ότι ο υπεύθυνος του κυλικείου που λειτουργούσε μέσα στο κτίριο ο οποίος κούρδιζε και το ρολόϊ, δεν επέστρεψε … Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα ρολόϊ θυμάται…

– Του Τηλέμαχου Γαροφαλλίδη – Τα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας είναι ένας πολεοδομικός σχηματισμός που βρίσκεται στην Αθήνα, στην περιοχή των Αμπελοκήπων στο ύψος της Λεωφόρου Αλεξάνδρας. Αποτελείται από 8 πολυκατοικίες σχήματος παραλληλογράμμου και με την μεγάλη πλευρά τους παράλληλα προς τη Λεωφόρο με συνολικά 228 διαμερίσματα, αρκετά από τα οποία κατοικούνται ακόμη και σήμερα. Μέχρι και τα τέλη σχεδόν της δεκαετίας του 2000 ένοικοι … Συνεχίστε την ανάγνωση Τα προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

– Του Μιχάλη Μαγνήσαλη – «Το 1958 ο Βασίλης Λογοθετίδης ανεβάζει στο θέατρο μαζί με την Ίλυα Λυβικού στους ρόλους Αντωνάκης και Ελενίτσα Κοκοβίκου, την παράσταση «Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα» του Γιώργου Τζαβέλλα με μεγάλη επιτυχία. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Γιώργος Τζαβέλλας ήθελε να γιορτάσει τις 150 παραστάσεις στο Θέατρο Αθηνών και την ημέρα της γιορτής κάνει πρόταση στον Λογοθετίδη να το μεταφέρουν στον κινηματογράφο. Ο Λογοθετίδης … Συνεχίστε την ανάγνωση «Αντωνάκη μου»… το αρχοντικό της οδού Τριπόδων.