Ένα πανηγύρι-θεσμός 150 ετών που φέτος δεν θα γίνει.

Ένα πανηγύρι που δεν σταμάτησε από το 1869/70 για πρώτη φορά φέτος ΔΕΝ θα γίνει λόγω covid 19. Κάθε χρόνο στο τέλος του Αυγούστου η Χαλκιδική ζούσε στους ρυθμούς του. Κόσμος, φώτα, χρώματα, καπνοί, μυρωδιές. Είναι θεσμός δεν έχει να κάνει με τις αγορές που θα κάνει ο καθένας, άλλα είναι το να ζήσει το όλο κλίμα. Ας θυμηθούμε λοιπόν στιγμές από το πιο γνωστό … Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα πανηγύρι-θεσμός 150 ετών που φέτος δεν θα γίνει.

Τέσσερεις εποχές: Αύγουστος – Η φύση σε ρόλο διακοσμητή.

Μέσα από τα κρυστάλλινα νερά, το φως του καλοκαιρινού ήλιου, αναδεικνύει τα χρώματα. Φωτογραφία: Τηλέμαχος Γαροφαλλίδης – Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του νόμου 2121/93. Συνεχίστε την ανάγνωση Τέσσερεις εποχές: Αύγουστος – Η φύση σε ρόλο διακοσμητή.

Ανακαλύπτοντας τις «κάβες» της Γερακινής

Σχεδόν στην μέση του Τορωναίου κόλπου, ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, κάτω από τον Πολύγυρο και πάνω από την Γερακινή είναι τα ομώνυμα μεταλλεία. Στα μεταλλεία της Γερακινής γίνεται εξόρυξη και επεξεργασία λευκόλιθου (μαγνησίτη), πρώτη ύλη απαραίτητη για την παρασκευή πυρίμαχων υλικών. Το μετάλλευμα φτάνει στην Γερακινή με φορτηγά κι από κει φορτώνεται σε πλοία. Παλαιότερα και πριν φτιαχτεί λιμάνι στην … Συνεχίστε την ανάγνωση Ανακαλύπτοντας τις «κάβες» της Γερακινής

Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα…

Άν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις. «Οδυσσέας Ελύτης» – Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του νόμου 2121/93. Συνεχίστε την ανάγνωση Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα…

Μια φωτογραφία στο ίδιο σημείο μετά από 37 χρόνια.

Δύο φωτογραφίες με διαφορά 37 ολόκληρων χρόνων. Η ασπρόμαυρη έγινε το 1983, ενώ η έγχρωμη το 2020. Οδός Σθένωνος, κοντά στην Πλατεία Τσιτσάνη στην Πάνω Πόλη. Ένα μικρό στενάκι με σκάλες που ενώνει την οδό Επταπυργίου (τον δρόμο που περνάει μπροστά από την Μονή Βλατάδων –«Τσαούς Μοναστήρ» – με την πλατεία Τσιτάνη. Για τους παλιούς και γνώστες είναι οι σκάλες δίπλα από την περίφημη ταβέρνα … Συνεχίστε την ανάγνωση Μια φωτογραφία στο ίδιο σημείο μετά από 37 χρόνια.

Πολυχώρος Πρώην Σχολής Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ (Ισλαχανέ).

Επρόκειτο για το πρώτο συγκρότημα ορφανοτροφείου – τεχνικής σχολής της πόλης και χτίστηκε κατά την τελευταία περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας στη Θεσσαλονίκη, ενδεικτικό παράδειγμα των μεταρρυθμίσεων που επιχείρησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την περίοδο του Τανζιμάτ (1839-1876), αλλά και των ευρύτερων εκσυγχρονιστικών εκπαιδευτικών τάσεων της εποχής. Το συγκρότημα απαρτίζονταν από τέσσερις κτιριακές ενότητες, τρεις από τις οποίες είχαν οικοδομηθεί εντός των ανατολικών τειχών της πόλης … Συνεχίστε την ανάγνωση Πολυχώρος Πρώην Σχολής Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ (Ισλαχανέ).

Τέσσερεις εποχές: Μάρτιος – Ανατολή σε υψόμετρο 2300 μέτρα.

Ο δρόμος ξεκινάει από το χωριό Βόλακας, λίγο έξω από την Δράμα και οδηγεί σε ένα λατομείο μαρμάρου. Κακοτράχαλος δρόμος, καθώς τα χιόνα και οι βροχές του χειμώνα, αλλά και τα βαριά οχήματα που κατεβάζουν από το βουνό τα μάρμαρα, στην κυριολεξία τον οργώνουν. Με δυσκολία μπορείς να κινηθείς ακόμη και με τετρακίνητο όχημα. Μόλις ο ήλιος βγει και υποχωρήσει η ομίχλη, από το Φαλακρό … Συνεχίστε την ανάγνωση Τέσσερεις εποχές: Μάρτιος – Ανατολή σε υψόμετρο 2300 μέτρα.

Περπατώντας τοίχο τοίχο…Καστρόπληκτα.

Ξεκινώντας από την δυτική πλευρά του Επταπυργίου, περπατώντας δίπλα στα κάστρα, βαδίζω πότε στο Δήμο Νεάπολης – Συκεών και πότε στον δήμο Θεσσαλονίκης, μιας και η περιοχή είναι στα όρια των δύο δήμων. Είναι νωρίς το απόγευμα και η διαδρομή είναι αγαπημένη. Είναι έξω από τα γνωστά και γι΄ αυτό μου αρέσει. Όλοι ξέρουν τον Πύργο Τριγωνίου, τα κάστρα που κατεβαίνουν δίπλα στους κήπους του … Συνεχίστε την ανάγνωση Περπατώντας τοίχο τοίχο…Καστρόπληκτα.

Ταξίδι στον χρόνο: Στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Πτολεμαΐδας.

Πηγαίνοντας τακτικά στην Πτολεμαΐδα, περνάω πολλές φορές κοντά από τον σιδηροδρομικό της σταθμό, ο οποίος βρίσκεται στην είσοδο της πόλης από την «Εγνατία οδό». Αυτή την φορά αποφάσισα να κάνω μια μικρή παράκαμψη και να τον επισκεφτώ. Έχουν περάσει πολλά χρόνια που δεν ταξιδεύω με τραίνο προς την Πτολεμαΐδα. Ξέρω ότι εδώ και πολύ καιρό έχουν καταργηθεί τα δρομολόγια από και προς την Κοζάνη. Αφήνοντας … Συνεχίστε την ανάγνωση Ταξίδι στον χρόνο: Στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Πτολεμαΐδας.

Νυχτερινή Θεσσαλονίκη – Η Καμάρα.

«Το στοιχειό… Το στοιχειό της Καμάρας, χρόνια τώρα, ζωντάνευε στους θρύλους που στιγμάτιζαν την πόλη. Κάποιοι πίστευαν πως ήταν φαντασιοπληξίες, παραμύθια για να φοβούνται τα μικρά παιδιά, άλλοι ορκίζονταν πως συχνά τα βράδια ακούγονταν οι φωνές του, φωνές απόμακρες κι ανατριχιαστικές, γεμάτες απόγνωση και αγωνία». Κείμενο: Σοφία Βόϊκου, από το εξαιρετικό βιβλίο που διαδραματίζεται ιστορικά στη Θεσσαλονίκη, «Ψίθυροι του Βαρδάρη», εκδόσεις Ψυχογιός. Φωτογραφία – κείμενο: … Συνεχίστε την ανάγνωση Νυχτερινή Θεσσαλονίκη – Η Καμάρα.