
Από την οδό Ολυμπιάδος με μια ομολογουμένως κοπιαστική ανηφόρα μπορείς να βρεθείς στην “μυστική” πλατεία της Πάνω Πόλης, την πλατεία Τερψιθέας. Η σημερινή Πλατεία Τερψιθέας στο παρελθόν ήταν η αυλή ενός Τεκέ (Μοναστηριού δηλαδή Μπεκτασίδων), που πιθανόν ιδρύθηκε επί εποχής Βογιατζήτ Β’ τον 16ο αιώνα. Στη μέση αυτού του Τεκέ λοιπόν κτίστηκε το μαυσωλείο που θάφτηκε ο Άγιος Μουσά Μπαμπά. Αυτά λέει η Ιστορία.

Όταν έφτασα στην Πλατεία Τερψιθέας έκατσα σ΄ ένα παγκάκι να ξεκουραστώ, γιατί η ανηφόρα της οδού Ελευσίνος, ο δρόμος που ανηφορίζει από την οδό Ολυμπιάδος, ήταν αρκετά απότομη και κουραστική. Ένας ηλικιωμένος κύριος με πλησιάζει και δείχνει πρόθυμος να μου πει αυτά που δεν γράφουν τα επίσημα βιβλία αλλά ξέρουν καλά οι κάτοικοι και τα διηγούνται. Είναι κάτοικος “αναντάν μπαμπαντάν”* της Πάνω Πόλης, όπως λέει ο ίδιος και από τους πρωτεργάτες του αγώνα να διατηρηθεί ο Τουρμπές, που κινδύνευε με κατεδάφιση. Δεν θέλει να γράψω το όνομα του (ίσως από σεμνότητα;) ούτε και φωτογραφία. Μόνο να μου πει λίγα λόγια για τον μύθο του Μουσά Μπαμπά. Τον ακούω λοιπόν με πολύ ενδιαφέρον.

Ο Δερβίσης Μουσά Μπαμπά λέει, όταν ήταν μικρός ήταν υπηρέτης στο σπίτι κάποιου Αγά της περιοχής. Ήταν πολύ καλός και πιστός στον Αγά και πολύ δουλευταράς. Κάποια μέρα ο Αγάς έφυγε για να πάει στην Μέκκα να προσκυνήσει, σύμφωνα με όσα λέει το Κοράνι. Το ταξίδι αυτό κρατούσε μέρες με τα μεταφορικά μέσα της εποχής. Η γυναίκα του Αγά ήταν πολύ νοικοκυρά και καλή μαγείρισσα. Ήταν δε ξακουστή για τον σιμιγδαλένιο της χαλβά. Τον καβούρδιζε με μαεστρία, έβαζε μέλι, σταφίδες κι από πάνω τριμμένο καρύδι. Έφτιαξε λοιπόν από αυτόν τον χαλβά, αλλά εξέφρασε το παράπονο της που δεν ήταν ο άντρας της, ο Αγάς, να φάει καθώς τον αγαπούσε πολύ.

Τότε ο Μουσά Μπαμπά της λέει: Κυρά μου, βάλε μια καλή μερίδα κι εγώ θα φροντίσω να την απολαύσει σήμερα ο Αγάς. Χαμογέλασε η κυρά, καταλαβαίνοντας ότι ο μικρός προσπαθούσε να εξασφαλίσει μια επιπλέον μερίδα από τον φημισμένο της χαλβά. Τον αγαπούσε όμως τον μικρό Μουσά Μπαμπά και του έκανε το χατήρι. Μετά από μέρες όταν γύρισε από το προσκύνημα στη Μέκκα ο Αγάς το πρώτο πράγμα που είπε στην γυναίκα του ήταν το πόσο ευχαριστήθηκε τον χαλβά που του έστειλε στην Μέκκα. ‘Όταν αυτό έγινε γνωστό στην περιοχή τον ανακηρύξαν Άγιο Δερβίση κι όταν πέθανε του κάνανε αυτόν τον Τουρμπέ στην αυλή του Τεκέ.

Κατά την διάρκεια των εργασιών που έγιναν για να μεταφέρουν τα οστά του στην Κωνσταντινούπολη μου έκανε μεγάλη εντύπωση, λέει ο συνομιλητής μου, ότι στο προσκέφαλο του λείψανου που ήταν μέσα στο Μαυσωλείο ήταν μια μαρμάρινη πλάκα με χαραγμένη την μορφή ενός κλασσικού τέρατος της Ελληνικής Μυθολογίας. Μια ακόμη ένδειξη της συνάφειας των παραδόσεων και των μύθων των Ελλήνων και των Τούρκων. Για τους Τούρκους ο Μουσά Μπαμπά είναι ο δικός τους Αϊ Γιώργης. Καβαλάρης τριγυρνάει στις γειτονιές την μέρα της γιορτής του. Κάποιοι λένε ότι ακούνε και τον καλπασμό του αλόγου του στα πλακόστρωτα δρομάκια της Πάνω Πόλης και στην αυλή του μαυσωλείου. Έτσι λένε…
Πόσα τέτοια κρυμμένα μυστικά έχει άραγε αυτή η πόλη; Μια βόλτα στις γειτονιές και τα δρομάκια της μπορεί να σου τα αποκαλύψει. Λίγη τύχη μάλλον χρειάζεται.

* από μάνα και από πατέρα, ανέκαθεν
ΥΓ Αγαπητέ “αναρχικέ” εσύ που φρόντισες να βεβηλώσεις το μνημείο πρέπει να ξέρεις ότι έτσι δεν δείχνεις την επαναστατικότητα σου άλλα την καφρίλα σου. Εξέγερση χωρίς σεβασμό στην ιστορία είναι καταδικασμένη …
Φωτογραφίες – κείμενο: Τηλέμαχος Γαροφαλλίδης
Εγγραφείτε στο Blog μας δίνοντας μόνο το email σας για να λαμβάνετε κάθε νέο άρθρο την ώρα που δημοσιεύεται κάνοντας κλικ εδώ.
Αναζητήστε παλιότερα άρθρα στο αρχείο μας, κάνοντας κλίκ εδώ.
– Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα) και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.