Θλίβομαι και θυμώνω όταν βλέπω την πολιτιστική μας κληρονομιά να ρημάζει και με τρόπο βασανιστικό να παραδίνεται στη λήθη. Τρία χρόνια αργότερα η εικόνα του είναι τελείως διαφορετική από αυτήν στο άρθρο του 2019 «Το μικρότερο διατηρητέο της πόλης». Η μόνη ομοιότητα είναι ότι εξακολουθεί και στέκεται στο ίδιο σημείο. Απορίας άξιο και αυτό, αφού δεν υπάρχει ούτε ένας σύγχρονος «καλλιτέχνης» που να μην έχει αφήσει το «έργο» του επάνω στο υπεραιωνόβιο πολιτιστικό μνημείο. Δυστυχώς αυτή είναι μια πραγματικότητα που την δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα. Ενδεικτική της κατάστασης στην οποία έχουμε περιέλθει σαν λαός και σαν χώρα.
Αλήθεια, τι νόημα έχει να ανακαινιστεί ένα μνημείο επειδή εξασφαλιστηκε μια φορά η χρηματοδότηση, όταν δεν υπάρχει τρόπος να προστατευθεί; Όταν οι περισσότεροι περαστικοί προσπερνούν; Δεν τοποθετήθηκε ποτέ ούτε μια επιγραφή με λίγες σειρές που να ενημερώνουν για την ιστορία του. Για να προστατέψουμε πρέπει πρώτα να γνωρίσουμε.
«Η ανοχή και η απάθεια είναι αρετές μιας κοινωνίας που πεθαίνει». Αριστοτέλης
Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο, όπως και το κτίριο των προσκόπων που βρίσκεται ακριβώς πίσω του, με υπουργική απόφαση του 1985, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το 1986 (ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/3342/56020/17-12-1985 – ΦΕΚ 164/Β/10-4-1986).
Φωτογραφίες – κείμενο: Μιχάλης Μαγνήσαλης
Εγγραφείτε στο Blog μας δίνοντας μόνο το email σας για να λαμβάνετε κάθε νέο άρθρο την ώρα που δημοσιεύεται κάνοντας κλικ εδώ.
Αναζητήστε παλιότερα άρθρα στο αρχείο μας, κάνοντας κλίκ εδώ.
– Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα) και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.
geastories.com 