Η  προστατευόμενη περιοχή της λιμνοθάλασσας  Αγγελοχωρίου Θεσσαλονίκης, μια μαγευτική περιοχή NATURA μαζί με τα ενωμένα με αυτήν αλμυρά έλη, χωρίζεται από τη θάλασσα με μία στενή αμμώδη ακτή και συνδέεται με αυτή με μία κεντρική τεχνητή συνδετική τάφρο. Στο βόρειο τμήμα της λιμνοθάλασσας υπάρχουν οι αλυκές που είναι πλήρως εναρμονισμένες με το τοπίο και λειτουργούν και ως μια φυσική υγροτοπική περιοχή. Πλούσια είναι η χλωρίδα και η πανίδα, ιδιαίτερα για τα πουλιά -έχουν παρατηρηθεί συνολικά 200 είδη- μερικά από τα οποία είναι ιδιαίτερα σπάνια.

Το Σπίτι του φύλακα της Αλυκής

Στην παραλία του Αγγελοχωρίου δίπλα στη θαλάσσια περιοχή  στέκει από τη δεκαετία του 1950 ένα μικρό κτίσμα. Το μικρό σπίτι αποτέλεσε αρχικά την κατοικία της οικογένειας του φύλακα της αλυκής. Επειδή δεν υπήρχαν περιφράξεις στις αλυκές πολλοί έκλεβαν αλάτι. Ο Πέτρος Βασιλός, όπως λεγόταν ο φύλακας, έμεινε στο σπίτι με την οικογένειά του μέχρι τη δεκαετία του ’80.

Όταν σταμάτησε η υπηρεσία του φύλακα από τις αλυκές επειδή το αλάτι φυλάσσονταν πλέον σε προστατευμένους χώρους, στο παραθαλάσσιο σπιτάκι με τη μοναδική θέα φιλοξενούνταν εποχιακοί εργάτες των αλυκών μέχρι και το ’92 οπότε και εγκαταλείφθηκε οριστικά. Έκτοτε έμεινε να ρημάζει, ξηλώθηκαν οι πόρτες και τα παράθυρα, έπεσε και μέρος της στέγης, γέμισε σκουπίδια, μπάζα, χόρτα και θάμνους. 

Τον Ιούλιο του 2018 ένας ονειροπόλος κάτοικος της περιοχής ο Βαγγέλης, πήρε την πρωτοβουλία το καθάρισε, έβγαλε τα χόρτα, έφτιαξε την πρόσβαση μέχρι την αυλή του, έκανε παγκάκια από μαδέρια και ένα τραπέζι και ο χώρος φιλοξένησε πολιτιστικές εκδηλώσεις και μουσικές, δίχως ενίσχυση, δίχως φως, δίχως τίποτε που να αλλοιώνει το περιβάλλον. Όνειρό του είναι να μπορέσει να διασώσει το σπιτάκι ώστε να μπορεί να φιλοξενεί όλο τον χρόνο εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής, γλυπτικής, θεατρικές συναντήσεις, ποιητικές βραδιές, ημερίδες δημιουργικής αναζήτησης και έκφρασης.

Πρέπει να φτιαχτεί η στέγη και να ανακαινισθεί το σπίτι χωρίς να πειραχθεί το περίβλημά του και οι εξωτερικοί τοίχοι που είναι 60 εκατοστά πάχος. Μάλιστα, θεωρεί ο Βαγγέλης ότι ο χώρος πρέπει να παραμείνει χωρίς ρεύμα και νερό για να διατηρήσει αναλλοίωτη τη φυσιογνωμία του, προτρέποντας τους νέους που επισκέπτονται τον χώρο να σέβονται την όψη του.

Σε σχετικό μάλιστα σημείωμα που έχει αναρτήσει στην είσοδο του σπιτιού, εξηγεί την ιστορία του και καταλήγει χαρακτηριστικά στο υστερόγραφό του: «Υ.Σ. για τους νέους που νοιώθουν πως ο κόσμος τους ανήκει -και είμαι βέβαιος γι’ αυτό- που θέλετε να αφήσετε το δικό σας αποτύπωμα, κάντε το σας παρακαλώ, δίχως να αλλοιώνετε τους τοίχους».

Φωτογραφίες – κείμενο: Τηλέμαχος Γαροφαλλίδης

– Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα) και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.