• – Του Τηλέμαχου Γαροφαλλίδη –

Η Φλώρινα είναι πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού της δυτικής Μακεδονίας με 14873 κάτοικους.  Απέχει 159 χλμ. από την Θεσσαλονίκη, 571 χλμ. από την Αθήνα και είναι το βορειοδυτικό σύνορο της Ελλάδας.

 Ένα υπέροχο φυσικό τοπίο που διατρέχεται από έξι πανέμορφες λίμνες (Βεγορίτιδα, λίμνη των Πετρών, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα), παραλίμνια χωριά, πέτρινους διατηρητέους οικισμούς και μια πρωτεύουσα που επίσης χαρακτηρίζεται έντονα από το υγρό στοιχείο συνθέτουν το τοπίο της περιοχής της Φλώρινας, της περιοχής που ενέπνευσε τον αξέχαστο σκηνοθέτη Θεόδωρο Αγγελόπουλο να υμνήσει την ομορφιά και τη ζωή.

 Η πόλη της Φλώρινας γνώρισε έντονη πολιτιστική ανάπτυξη γύρω στο 1893, όταν έγινε η σιδηροδρομική της σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη και η ακμή αυτή αντικατοπτρίζεται θαυμάσια στα εκλεκτικιστικά κτήρια των αρχών του 20ού αιώνα. 

Με την πρώτη βόλτα στην πόλη εντυπωσιάζεται κανείς από τα κτήρια της, χαρακτηριστικά δείγματα αρχιτεκτονικής περασμένων αιώνων νεοκλασικής και μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής, επηρεασμένα από στοιχεία τοπικού πολιτισμού. Κάποια από αυτά ανάγονται στην εποχή της τουρκοκρατίας. 

Τα νεοκλασικά αρχοντικά της δίπλα στον ποταμό Σακουλέβα, που διασχίζει την πόλη, αποτελούν πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες, φωτογράφους, ζωγράφους και σκηνοθέτες.
Η πόλη είναι ιδιαίτερα αγαπητή για τις φυσικές ομορφιές της. Τα βουνά με την έντονη βλάστηση που την περιβάλουν αποτελούν πόλο έλξης για τους επισκέπτες σε κάθε εποχή του χρόνου. Ο χειμώνας είναι για τους κατοίκους ιδιαίτερα δύσκολη εποχή. Για τους επισκέπτες όμως οι χειμωνιάτικες μέρες με το έντονο κρύο τα πολλά χιόνια τις παγωνιές και το “σινιάκι”, τη χαρακτηριστική υγρασία κι ομίχλη που για άλλες πόλεις θα ήταν αποτρεπτικοί παράγοντες για να τις επισκεφτείς, για την Φλώρινα είναι αυτό που όλοι αγαπάμε.

Τα ιδρωμένα τζάμια, η σόμπα κι ο ζεστός καφές σε ένα παραδοσιακό καφενείο, το τσίπουρο (διπλοβρασμένο) με την ομώνυμη πιπεριά ψημένη στα κάρβουνα με λίγο λαδάκι και ξυδάκι και με ένα κομμάτι τυρί για μεζέ είναι αυτό το κάτι που την κάνει ιδιαίτερη .

Οι άνθρωποι της σε αντίθεση με την παγωμένη χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα είναι πολύ ζεστοί και πολύ φιλόξενοι. Έτοιμοι πάντα να σου πουν  δυο λόγια για την πόλη τους, δυο λόγια για τον κύριο Θόδωρό τους τον Αγγελόπουλο, που πολλοί τον θεωρούν δικό τους, αν και κάποιοι ακολουθώντας τον τότε μητροπολίτη τους Αυγουστίνο Καντιώτη που τον αφόρισε τον μίσησαν. Αλλά έτσι ήταν ο κυρ-Θόδωρος δεν του ταίριαζε η μετριότητα. Ή τον λατρεύεις ή τον μισείς μου λέει ένας ηλικιωμένος κύριος που έπαιξε και κομπάρσος στο “Μετέωρο βήμα του πελαργού” και το λέει με μεγάλο καμάρι.

Αυτό είναι που μ’ αρέσει στην Φλώρινα. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάτσεις σε καφενείο ή ταβέρνα και να μην βρεις άνθρωπο να σου μιλήσει για τον Αγγελόπουλο. Κάθε φορά μαθαίνω  και μια καινούρια ιστορία, απ’ αυτές τις μικρές…τις άγνωστες…τις «ασήμαντες”. Αυτό είναι που μ’ ενθουσιάζει  σ΄ αυτή την πόλη.
Επισκεφτείτε την. Περπατήστε την. Ακούστε την. Νιώστε την.
Αξίζει!

Φωτογραφίες – κείμενο: Τηλέμαχος Γαροφαλλίδης

– Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα) και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.