Του Τηλέμαχου Γαροφαλλίδη

– «Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Ιουνίου και αποτελεί την κύρια εκδήλωση του ΟΗΕ για την ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού σχετικά με περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα».

Η ανεξέλεγκτη βιομηχανική παραγωγή ρυπαίνει τον αέρα, το έδαφος, τις θάλασσες, τα υπόγεια νερά. Τόνοι πλαστικού καταστρέφουν τη θαλάσσια ζωή. Ο αέρας που ανασαίνουμε είναι όλο και πιο πνιγηρός, εξαιτίας  των ρυπογόνων βιομηχανιών και των τρόπων διαχείρισης των απορριμμάτων. Η  διαχείριση των απορριμμάτων μέσω φαραωνικών  έργων, με το θάψιμο και την καύση ως κύριες επιλεγμένες μεθόδους,  αποτελεί ένα ακόμα κραυγαλέο παράδειγμα για το πως η μεγιστοποίηση των κερδών των «επενδυτών»  και του τρόπου της εμπορευματοποιημένης παραγωγής, δημιουργεί ένα τεράστιο οικολογικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα. Η υγεία, η ζωή των ανθρώπων και το περιβάλλον γίνονται θυσία στο βωμό του κέρδους. Η καταστροφή του δάσους των Σκουριών στην Χαλκιδική  είναι χαρακτηριστική.   

Η «ανάπτυξη» θυσιάζει κάθε ελεύθερο χώρο, καταστρέφει δάση, λίμνες, ποτάμια για μεγάλα βιομηχανικά έργα, εγκατάσταση ανεμογεννητριών, αυτοκινητόδρομους, οικοδόμηση, κλπ. Η μέση θερμοκρασία ανεβαίνει με επιπτώσεις στη χλωρίδα, την πανίδα, την ίδια τη φυσιολογική συνέχιση της ζωής. Η Θεσσαλονίκη  είναι μία από τις πόλεις με τη χαμηλότερη αναλογία πρασίνου  (μόλις 2,73 μ2 πρασίνου ανά κάτοικο) στην Ευρώπη. 

Η δε κλιματική αλλαγή προελαύνει και απειλεί ξεκάθαρα και τη Θεσσαλονίκη. Σύμφωνα με το Περιφερειακό Σχέδιο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή η θερμοκρασία της πόλης θα ξεπερνά τους 35 βαθμούς Κελσίου για περισσότερες από 45 μέρες το χρόνο. Μάλιστα αναμένεται μεγάλη αύξηση ως προς τον αριθμό των τροπικών νυκτών, κατά τις οποίες η θερμοκρασία δεν θα πέφτει κάτω από 20 βαθμούς.

Αποτέλεσμα οι δασικές πυρκαγιές  να ξεσπούν όλο και πιο συχνά, να μαίνονται για μέρες και να προξενούν τεράστιες οικολογικές καταστροφές,  Χαρακτηριστικό η τελευταία πυρκαγιά στα Γεράνεια που αφάνισε 70.000 στρέμματα δάσους με ανεπανόρθωτες περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις.   Το δάσος του Σέϊχ Σου παραμένει ρημαγμένο, πληγωμένο από το φλοιοφάγο έντομο και απροστάτευτο απέναντι σε νέα πυρκαγιά.  Οι πλημμύρες είναι όλο και πιο συχνές και καταστροφικές. Ενώ, σε άλλα μέρη η ξηρασία στερεί την απαραίτητη τροφή, προκαλώντας ακόμα και οικολογική μετανάστευση. 

Οι συνέπειες είναι όλο και πιο δραματικές για τις συνθήκες διαβίωσης με την καταστροφή της φύσης. 

Ας πούμε φτάνει ως εδώ. Ας κάνουμε την ανησυχία μας κινητήρια δύναμη.