Αν ήμουν χορευτής, ή αν σχεδίαζα αεροπλάνα, ή ακόμα αν έπρεπε να γράψω ένα κείμενο με θέμα την ελευθερία, σίγουρα θα είχα εμπνευστεί από αυτό το υπέροχο πλάσμα. Χορευτής του ανέμου, τέλεια ζωντανή πτητική μηχανή, ή πρεσβευτής της ελευθερίας, ο αργυροπελεκάνος είναι ένα από τα μεγαλύτερα πουλιά στον κόσμο.
Ταξιδέψαμε πριν ακόμα ξημερώσει, για να είμαστε με το πρώτο φως στην λίμνη Κερκίνη, στα βόρεια του νομού Σερρών, έναν από τους υδροβιότοπους της Ελλάδας, που ο αργυροπελεκάνος ( pelecanus crispus), έχει επιλέξει για την αναπαραγωγή του. Κατεβαίνοντας το σκοτεινό μονοπάτι και με ένα πολύ γρήγορο «καλημέρα», βρεθήκαμε μέσα στην πλάβα του Νίκου. Λίγα λεπτά αργότερα, γλυστράμε στην ήρεμη υδάτινη επιφάνεια και η πρωινή ομίχλη μας δίνει μια ιδιαίτερη κινηματογραφική ατμόσφαιρα.
Είναι πια προχωρημένο φθινόπωρο. Η εποχή της επώασης των αυγών έχει τελειώσει από την αρχή του καλοκαιριού και τα «μικρά» έχουν ήδη πάρει αρκετά μεγάλες διαστάσεις. Μπορούν να πετούν χωρίς την επίβλεψη των γονιών τους και φυσικά μπορούν να επιδίδονται στο αγαπημένο τους χόμπυ, που δεν είναι άλλο από…το ψάρεμα.
Φυσικά και δεν μας αφήνουν να τους πλησιάσουμε. Θαρρείς ότι έχουν κάπου κρυμμένο, έναν ακριβή μηχανισμό ελέγχου της απόστασης. Μόλις αντιληφθούν ότι ξεπερνάμε το όριο, αρχικά μας γυρνάνε την πλάτη και με ελαφριά βηματάκια απομακρύνονται. Αν εκτιμήσουν ότι συνεχίζεις να τους πλησιάζεις, τότε ετοιμάσου να γίνεις θεατής σε ένα από τα θαύματα της φύσης. Είναι η στιγμή που με έναν δυνατό παφλασμό, θα ξεδιπλώσει τα υπερμεγέθη φτερά του και κάνοντας μια χορευτική φιγούρα, θα νικήσει την βαρύτητα και θα εγκαταλείψει την επιφάνεια του νερού.
Θα κάνει μια βόλτα πετώντας σε χαμηλό ύψος και μόλις βρει ασφαλή χώρο, με χειρισμούς ακριβείας, που θα ζήλευε ακόμα και ο πιο ταλαντούχος αεροπόρος, θα κόψει ταχύτητα και θα καθήσει πάλι στην επιφάνεια του νερού.
Το άνοιγμα των φτερών του φτάνει μέχρι και τα 3 μέτρα και είκοσι εκατοστά. Το βάρος του σώματός του μπορεί να φτάσει μέχρι και τα δέκα κιλά. Χτίζει την φωλιά του με καλάμια και χόρτα, σε απομονωμένα νησάκια, ή δύσβατα σημεία με καλαμιές, για ευνόητους λόγους και εκεί γεννάει από δύο μέχρι τέσσερα αυγά κάθε χρόνο.
Ο αργυροπελεκάνος ανήκει στα απειλούμενα είδη. Ο συνολικός παγκόσμιος πληθυσμός, αποτελείται από 10.000 έως 13.000 ζευγάρια. Η μεγαλύτερη απειλή για την ζωή του είναι η ανθρώπινη παρέμβαση. Το παράνομο κυνήγι, η κατασκευή όλο και περισσότερων ανεμογενητριών στις κορυφογραμμές, αλλά και η απλή προσέγγιση τουριστών στις φωλιές, αφού η επώαση των αυγών γίνεται με τα πέλματά του και στην προσπάθειά του να διαφύγει, τα συνθλίβει.
Ο κίνδυνος παραμένει ο ίδιος ακόμα και αν έχουν ήδη εκκολαφθεί οι νεοσσοί, οι οποίοι, έως και την ηλικία των δυόμισι μηνών, εξαρτώνται απόλυτα από τους γονείς τους. Αν τα ενήλικα πουλιά τρομάξουν, δεν ξαναγυρίζουν στην φωλιά και τα μικρά πεθαίνουν από έλειψη φροντίδας.
Οι μόνοι άνθρωποι που εμπιστεύονται οι αργυροπελεκάνοι, είναι οι ψαράδες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει μια σχέση συμβίωσης μεταξύ τους. Έχοντας φτάσει σε πιο βαθειά νερά και ενώ ο ήλιος έχει αρχίσει να βάζει τις πρώτες του χρωματιστές πινελιές, συναντάμε τον Θωμά που μαζεύει τα δίχτυα του. Τα πουλιά γυροφέρνουν την πλάβα και περιμένουν ανυπόμονα. Ο Θωμάς ανεβάζει την ψαριά και πότε πότε τους πετάει κανένα ψάρι, το οποίο σε χρόνο μηδέν καταλήγει ολόκληρο, στον μεγάλο σάκκο κάποιου ράμφους. «Αυτά είναι μικρά», μας λέει.»Γεννήθηκαν την άνοιξη. Χρόνια τώρα, ζω εδώ με τα πουλιά».
Είναι δύσκολο να επιστρέψεις στην καθημερινότητα, όταν ζεις μια τέτοια εμπειρία. Υπάρχει πάντα κάτι που σε τραβάει πίσω. Στο δρόμο της επιστροφής, συναντήσαμε ένα ακόμα «μικρό», που μετά το γεύμα έκανε την απαραίτητη καθαριότητα στο φτέρωμά του. Μόλις μας αντιλήφθηκε, μας κοίταξε με ένα γρήγορο βλοσυρό βλέμμα, δεν έκανε όμως καμία άλλη κίνηση, μάλλον επειδή δεν είχαμε ξεπεράσει το όριο ασφαλείας.
Αυτό το άρθρο δεν θα ήταν δυνατό να ολοκληρωθεί, χωρίς την πολύτιμη βοήθεια του Νίκου Γάλιου, ιδιοκτήτη του ξενώνα Λιμναίο στα Χρυσοχώραφα Κερκίνης, ο οποίος μας παρείχε όλα τα απαραίτητα μέσα και πληροφορίες.
fb Limneo Hotel Kerkini Lake
Φωτογραφίες – κείμενο: Μιχάλης Μαγνήσαλης
– Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο, για οποιαδήποτε χρήση, προσωπική ή εμπορική, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά, βάσει του νόμου 2121/93.
geastories.com 